Karin Struck (1947-2006)

14 Mayıs Schlagtow’da (Greifswald/Mecklenburg) doğdu.

Anımsamak tehlikelidir. Ama unutmak daha da yıpratıcıdır.

“Aşk, yemek ya da uyumak gibi yaşamın bir parçasıdır.(…) Aşk, kişinin kendi benliğinin bir parçasını tanımasını sağlar, böylesi bir deneyimi yaşamayanınsa kimliği örtük kalır” diyen Karin Struck aşkın birçok yüzünü yaşamayı ve yazmayı yeğlemiş bir yazardır.

1953 yılında ailesiyle birlikte Doğu Almanya’dan Batı Almanya’ya göçen yazar birçok farklı kent ve üniversitede Romanistik, psikoloji ve Alman dili ve edebiyatı öğrenimi gördü. 68 Hareketinde aktivist olan Struck, çeşitli büro işlerinde ve fabrikada çalıştı. 1973’ten sonraysa serbest yazarlık yapmaya başladı.

Dört çocuk annesi olan yazar, kendisinin de bir kez deneyimlediği ve uzun süre kendisiyle hesaplaşarak, kolay atlatmadığı bir kürtajın ardından, kürtaj yaptırılmasına karşı çıktı uzun yıllar. Hatta NDR televizyonunda yayınlanan bir canlı programda, kürtajın yasaklanması gerektiğini savunarak dönemin Kadın ve Gençlikten sorumlu bakanı Merkel ile sert bir tartışmaya girdi ve mikrofonunu atarak toplantıyı terk etti. 

68 Kuşağı yazarlarından olan Struck, yapıtlarında özyaşamöyküsel öğeleri kullandı ve kendine özgü bir öyküleme biçimi ile ayrıksı metinler üretti. Daha çok disiplin, eğitim, evlilik gibi kurumsal olanı odak noktası olarak alıp eleştirirken, bireylerin yaşadıkları dönem içindeki çıkmazları, uyuşturucu alkol gibi bağımlılıklarını ve kadının toplumsal rolünü  tartışarak romanlarına yansıttı.

1973 yılında ilk roman olan Klassenliebe yayınladı. Daha ilk kitabında kendine özgü ifade biçimini bulan Struck kısa zamanda geniş bir okur kitlesine ulaştı. Sınıf sevgisi/aşkı diye çevrilebilecek kitabın başlığı birçok yananlamı içinde barındırdığı gibi tartıştığı konularla da Almanya basınında birçok olumlu ve olumsuz eleştirilere yol açtı. 1975 yılında yayınlanan Die Mutter romanı ise kendi doğumunu anımsayan bir anlatıcının öyküsüydü. Kitaplarıyla birçok ödül aldı.

Ingeborg B.-Duell mit dem Spiegelbild  (1993) adlı kitabında yazar Ingeborg Bachmann ile bir söyleşiye girerek tartışır, ancak ilk kitapları kadar ilgi görmez.